• Foto de Alberto Restifo (Unsplash) A neve

    Veio de noite, silenciosa, E tentou abafar, sob a penugem Das asas, o clamor desta miséria. Mas o vento soprou, enrodilhou-a E deixou-a Ensanguentada, à beira do caminho. E foi aí que o sol, doido varrido, A apunhalou, Comendo-a ferozmente, voluptuoso.

    Continuar a Ler